πενητυλίδας

-α, ὁ, Α

πειναλέος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *πενητ-ύλος (< πένης, -ητος + υποκορ. κατάλ. -νλος, πρβλ. Ηδύλος, Φειδύλος) + πατρωνυμικό επίθημα -ίδᾱς / -ίδης (πρβλ. Πριαμ-ίδης)].